Przy rozciąganiu
Encyklopedia PWN
elastomery
grupa naturalnych i syntetycznych tworzyw org. odznaczających się po poddaniu wulkanizacji (usieciowaniu) dużą odkształcalnością w temperaturze pokojowej (5–12-krotne wydłużenie przy zerwaniu) przy małych wartościach modułu sprężystości (ok. 106 N/m2) i zwykle bardzo szybkim, prawie całkowitym, powrotem do wymiarów pierwotnych po ustaniu działania siły rozciągającej.
[łac. elasticus ‘sprężysty’, gr. méros ‘część’],
filozofia
najbardziej ogólna, fundamentalna, racjonalna i krytyczna wiedza o wszystkim, co istnieje;
[gr., ‘umiłowanie mądrości’ < philéō ‘miłuję’, sophía ‘mądrość’],
miasto w województwie pomor., pow. grodzki, nad Zat. Gdańską, na styku odmiennych, bardzo zróżnicowanych regionów — Pobrzeża Kaszubskiego i Pojezierza Kaszubskiego, w aglomeracji gdańskiej.
wartość naprężenia w materiale, powyżej której następuje w nim przejście od stanu sprężystego do plastycznego;
największa wartość naprężenia, które nie powoduje powstania w materiale odkształceń trwałych (plast.) lub, w przypadku materiałów kruchych, pęknięcia;
